“วัย40 เป็นการเพิ่งเริ่มต้นของชีวิต จริงหรือ”
ในวัน40มีหลายคนมองว่านั่นคือวัยเริ่มต้นของชีวิต แต่ผมว่ามันคือคำพูดงามๆที่หลอกตัวเองให้ดูดี ถ้ายังมีใครมองว่าช่วงวัย40 มันคือชีวิตที่เพิ่งเริ่มต้น

ผมบอกได้เลยครับว่าบุคคลนั้นกำลังจะล้มเหลวในชีวิตตัวเองครับ
วัยนี้มันคือวัยคาบเกี่ยวที่สำคัญของชีวิตมนุษย์ วัยนี้แหละครับที่มันจะบอกว่าในอนาคตของชีวิตมันจะออกมารูปไหน ในบั้นปลายของชีวิตมันจะเป็นยังไง หลายคนกำลังวุ่นวายกับการเรียนหนังสือของลูกๆที่อยู่ในวันกำลังใช้เงิน พร้อมกับที่หลายคนเริ่มเข้าโรงพยาบาล และแล้วมันคือประสบการณ์ของผมเองครับที่มาพร้อมกัน

ผมดื่มหนักและสูบจัดตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัยแล้วครับ พอเรียนจบชีวิตทำงานคือสายงานก่อสร้าง หนุ่มวัยทำงานกับหน่วยงานก่อสร้างมันคือสวรรค์ของอีกหลายคนที่ชีวิตทำงานไม่ต้องอยู่ในกรอบของเวลาเหมือนหนุ่มสาวในสำนักงาน แต่นั่นมันคือการลดความมีวินัยของตัวเองอย่างสิ้นเชิง หลังเลิกงานก็รวมกลุ่มกันหากับแกล้มหาเครื่องดื่มกันตั้งแต่ 5โมงเย็น

แล้วความรื่นรมย์มันก็เริ่มจากที่นั่น ในยุคที่อสังหาริมทรัพย์เฟื่องฟูบุคลากรสายงานก่อสร้างรายได้มันมั่นคง เงินเดือนก็เอาไปจัดการกับครอบครัวส่วนงานบันเทิงส่วนตัวเราก็ใช้เบี้ยเลี้ยงจัดการ มันเป็นความลื่นไหลของชีวิตและครอบครัวครับ วันแล้ววันเล่าปีแลัวปีเล่า ชีวิตมันดำเนินการต่อๆกันมาโดยไม่รู้จักเบื่อ ไม่เคยกลับไปมองเลยว่าสุขภาพมันจะเป็นยังไง

และแล้ววันนึงก็มาถึง วันที่ลุกจากเตียงไปทำงานไม่ใหว วันที่พูดกับตัวเองว่า “ต้องไปหาหมอแล้ว” และผมก็หวนคิดถึงคนๆหนึ่งขึ้นมา
“เลิกเหล้าได้แล้วนะลูก” คำพูดของแม่ยังกังวาลอยู่เสมอ

แล้วหลังจากนั้นล่ะ เรื่องจะดำเนินไปแบบไหน แล้วบั้นปลายของผมจะเป็นยังไงตามอ่านกันนะครับ

ขอขอบคุณ ท่านนักเขียนอิสระ

ผู้อยากถ่ายทอดเรื่องราวประสบการณ์จริงของตนเองจากวันที่ล้มลุกคลุกคลานจนถึงวันที่กลับมายืนหยัดได้อีกครั้ง