ครม.มีมติเห็นชอบร่างกฎกระทรวงเพื่อการขอและออกใบอนุญาตขับรถ พร้อมกับกำหนดเพิ่มเกณฑ์สอบและอบรมใบขับขี่รถยนต์และรถบิ๊คไบค์
18 สิงหาคม 2563 การประชุมเพื่อร่างกฎกระทรวงดังกล่าวจะมีสาระดังนี้
ให้ยกเลิกกฎกระทรวงที่กำหนดหลักเกณฑ์ วิธีการ และเงื่อนไขการขอและการออกใบอนุญาตขับรถและการต่ออายุและการอนุญาตให้ต่ออายุใบขับรถ พ.ศ. 2548
ปรับปรุงเอกสารหลักฐานประกอบคำขอรับใบอนุญาตขับรถ
เพิ่มเติมให้ใบรับรองแพทย์ที่นำมาแสดงระบุว่าไม่มีโรคประจำตัวและไม่มีสภาวะของโรคที่ที่แพทย์มีความเห็นว่า อาจเป็นอันตรยขณะขับรถ
กำหนดอายุใบรับรองแพทย์ที่นำมายื่นต่อใบขับขี่ ต้องมีอายุไม่เกิน 1 เดือน นับแต่วันที่ออกใบรับรองแพทย์และถึงวันที่นำมายื่นเพื่อนต่อใบอนุญาต
เพิ่มเติมอำนาจนายทะเบียนในการสั่งการให้ผู้ต่อใบอนุญาตต้องเข้ารับการตรวจและนำใบรับรองแพทย์มายืนยันความเหมาะสมในการขับรถเป็นหลักฐานประกอบการดำเนินการ
ยกเลิกการใช้บัตรอื่นแทนบัตรประชาชนหรือภาพถ่ายบัตรประชาชน
เพิ่มเติ่มสามารถนำหลักฐานที่ออกโดยหน่อยงานกรมการขนส่งทางบกมอบหมายให้ดำเนินการอบรมมาใช้ประกอบการขอรับใบอนุญาติขับรถได้
กำหนดให้ผู้ที่จะขับรถจักรยานยนต์ที่มีกำลังสูง (Big Bike) ต้องผ่านการอบรมและทดสอบการขับรถตามที่อธิบดีประกาศกำหนดโดยความเห็นของรัฐมนตรีเป็นการเพิ่มเติม
ใบอนุญาตเป็นผู้ขับรถของรถประเภทเดียวกันกับที่ขอรับใบอนุญาตซึ่งรัญบาลอขงประเทศอื่นออกให้ต้องยังไม่สิ้นอายุ
ถ้าผู้ขอเป็นแรงงานต่างด้าวไม่มีสิทธิขอรับใบอนุญาตขับรถยนต์ชนิดส่วนบุคคล (5ปี)
ทั้งหมดนี้ เป็นแค่ครม.มีมติเห็นชอบให้ร่างเป็นกฎกระทรวงนะครับ เราคงต้องรอการประกาศใช้ต่อไปอีกครั้ง
เครดิตรายละเอียดข่าวจาก https://news.thaipbs.or.th/content/295615
"ต่อนยอน ต๊ะ ต่อน ยอน" ข้าวซอย ไส้อั่ว แคปหมู และ ผักกาดจอ
คุณรู้ไหมคำว่า "ต๊ะ-ต่อน-ยอน แปลว่าอะไร"
รากศัพท์มาจากภาษาเหนือ เป็นท่อนสร้อยของเพลง อารมณ์ประมาณ ลั้นลา ลั้นลา คล้ายคำว่า chill chill ในภาษาอังกฤษ แต่เป็นเวอร์ชั่นคำเมือง แปลรวมๆก็จะประมาณ "เย็นนี้ว่างป่าว ไปหาร้านที่มัน นั่งกินข้าวตามประสาเด็กแนวกันเถอะ โย่วๆ " ที่มาของคำแปล ต๊ะ ต่อน ยอน ลองกดเข้าไปดูกันครับ
และแน่นอนมาเมืองเหนือ จะให้กินข้าวก้นบาตรทุกมื้อได้ยังไง มื้อนี้จัดเต็ม ผมกับสหายนกออกเดินทางจาก "สวนสนบ่อแก้ว" แล้วมุ่งหน้ากลับเข้าตัวเมืองเชียงใหม่ หวังใจว่าจะได้แวะชิมอาหารเหนือ ร้านดัง ร้านเด็ด ตามรอยเซเลปดังๆที่เค้ามากินกันแล้วยกนิ้วโป้งรัวๆ...
ดวงจันทร์ สายน้ำ ความเวิ้งว้าง และเสียงคำรามจากพงไพร
เรื่องราวของการมาออบหลวงไม่ได้จบแค่การมาถ่ายรูปที่ผาจูบกัน ผมเผลอหลับไปช่วงหัวค่ำหลังจากทานข้าวก้นบาตรที่ขอหลวงพ่อวัดป่านิสโก วัดที่ครอบครัวผมได้ไปสร้างพระถวาย ก่อนออกเดินทางจากวัด หลวงพ่อได้เมตตาให้ข้าวปลา อาหารที่ได้รับบิณฑบาตรมา ผมกับสหายไม่รอช้าจัดอาหาร ขนม เครื่องดื่มส่วนหนึ่งโหลดใส่กล่องสัมพาระมาพอสมควร เสมือนว่าเรากำลังออกเดินทางไปยังถิ่นทุรกันดารที่หาซื้อของกินแทบไม่ได้ และแน่นอนว่ามื้อค่ำของวันนี้คืออาหารรสเลิศทั้งนั้น
วกกลับมาที่ผมงีบหลับไปพร้อมกับฝันหวานและผมสะดุ้งตื่นขึ้นมาในช่วงที่ดึกสงัด ของค่ำคืนที่ปราศจากดวงดาวเพราะ ค่ำคืนนี้พระจันทร์สวยงามมาก
ผมมีเพียงเสื้อกันหนาวที่ไม่ได้หนามาก มีถุงนอนพอห่มร่างไม่ให้หนาวสั่นเมื่อมุดออกจากเต้นท์เพื่อชมจันทร์ ค่ำคืนที่ผมควรมีใครสักคนข้างกายเพื่อให้คืนนี้ผมไม่ต้องนอนหนาวเหน็บอยู่คนเดียว ผมเหลือบมองไปที่เต้นท์ข้างๆ หวังใจว่าเพื่อนสนิทของผมจะโผล่หัวออกมาทักทายกันบ้าง ... แต่ผมก็ทำได้แค่เพียงถอนใจให้กับเสียงคำรามกึกก้องไปทั่วคุ้งน้ำที่ดังออกมาอย่างไม่ขาดสาย ผมมุดกลับไปที่เต้นท์ของตัวเองและแน่นอนผมขอสู้ตายด้วยการส่งเสียงคำรามกลับไปเช่นกัน ผมไม่รู้ว่าเต้นท์อื่นๆเค้าจะคิดยังไงกับผมและเพื่อนของผมนะ เค้าจะนอนได้ไหม เค้าจะอยากกรีดร้องด้วยความรำคาญไหม ผมได้แต่ปลอบนักเดินทางเหล่านั้นในใจว่า "เอาน่าเดี๋ยวมันก็เช้าแล้ว อดทนกันอีกนิดนะ"
เช้านี้ผมตื่นขึ้นมาพร้อมกับกลิ่นกาแฟซองที่เราขอมาจากหลวงพ่อ เพื่อนผมนำมาชงใส่แก้ว พร้อมกับขนมขบเคี้ยวที่เราก็ขอมาอีกเช่นกัน ผมซดกาแฟพร้อมกับมองออกไปที่สายน้ำนั้น นี่มันคือความรู้สึกเหมือนคู่สามีภรรยาที่ตื่นมาในตอนเช้าพร้อมกับมีอาหารมาเสิร์ฟถึงบนเตียง ผมปัดความคิดแบบนี้ออกไปแทบไม่ทัน
ผมตั้งใจว่าวันนี้ผมจะไปเก็บภาพสวยๆด้วยโดรน ที่สวนสนบ่อแก้วซึ่งห่างจาก ออบหลวงไปไม่ไกล ผมใช้เวลาช่วงเช้าที่ออบหลวงแค่เพียงเก็บเต้นท์ อาบน้ำ แล้วถ่ายภาพจุดที่ผมชอบไว้นิดหน่อยก่อนจะบึ่งรถออกไปเพราะ...
Two Bears Rider ออกไปแตะขอบฟ้าที่ออบหลวง
ผมบอยผู้เขียนและเพื่อนสนิทไอ้นก ผมกับนกคบกันมา 26 ปี เราชอบอะไรอะไรเหมือนๆกัน ชอบกิจกรรมเหมือนๆกันมาตลอด เช่นตกปลา ชอบปืนชอบมอเตอร์ไซค์และก็ชอบผู้หญิงเหมือนๆกัน เราเป็นเพื่อนสนิทที่แทบจะ สิงร่างเป็นคนๆเดียวกัน
การเดินทางทริปนี้ ล้อหมุนในคืนวันศุกร์ที่ 17 มกราคม 2563 ออกเดินทางกันตั้งแต่ 22.00น มุ่งหน้าสู่ อำเภอเกาะคาจังหวัดลำปาง เพื่อที่จะไปทำพิธีถวายพระซึ่งพ่อของกระผมได้จัดสร้างถวาย เราขี่กันมาทั้งคืน ด้วยความกระเหี้ยนกระหือรือ (หรือง่ายๆคือเรียกว่า แรดนั่นแหระครับ) ที่อยากจะท่องเที่ยวเต็มประดา ฝ่าลมหนาว เพื่อออกไปแตะขอบฟ้าตามเสียงเพรียกของหัวใจที่ร่ำร้องอยู่ภายในว่า เที่ยวเหอะ เที่ยวเหอะ
ผมกับสหายนกขี่รถกันมาทั้งคืนจนถึงลำปางตอนตี 5 เมืองที่ขึ้นชื่อว่าร้อนก็ร้อนสุดขั้ว หนาวก็หนาวจนขนตูดลุก ซึ่งคำนี้ขอยืนยันว่าเป็นจริงครับ เมืองแห่งชามตราไก่ กับคำขวัญที่ว่า “ถ่านหินลือชา รถม้าลือลั่น...
ทริปด่วนๆ ของพี่หมีกับการเดินทางด้วยสองล้อคู่ใจ ดูคลิปไปก่อนนะครับ เดี๋ยว Ep.ถัดไปเราค่อยมาว่ากันด้วยเรื่องเส้นทาง จุดแวะต่างๆ และภาพสวยๆ มุมเท่ๆ ที่สาวก BB อย่างเราต้องไม่พลาด
เจ้าของคลิป เจ้าของ ยูทูป ชาแนล
Perasut Lertpreecha